Να σε κρατήσω στην επιφάνεια θέλω….....κολύμπα!

‘’Το κακό το πιάνεις από τη ρίζα του δέντρου και το καταστρέφεις, όχι , από τα φυλλώματα.’’

Κάποιοι στηρίζουν τις απόψεις τους για τη σημερινή άσχημη, οικονομική κ ηθική κατάσταση που ζούμε στο μύθο ‘’το πιθάρι της Πανδώρας’’ κοινώς γνωστό σε όλους, ‘’κουτί της Πανδώρας’’.
Άνοιξε δηλαδή αυτό το κουτί και έτσι μια ασήμαντη πράξη έφερε καταστροφικές συνέπειες.

Θα το δω λίγο διαφορετικά το πρόβλημα.
Θα ξεκινήσω από την παγίδα του ίδιου μας του εαυτού.
Γιατί πρέπει να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο για να ξυπνήσουμε.

Κοίτα τα δάχτυλα σου, είναι ίδια μεταξύ τους?
Η πολυπλοκότητα στο τρόπο που σκεφτόμαστε και στο τρόπο που ενεργούμε φέρνει τα ανάλογα αποτελέσματα. Αν καταφέρναμε να χρησιμοποιήσουμε τα θετικά στοιχεία του μυαλού θα πολλαπλασιάζαμε τους δρόμους επιλογών.

Πατώσαμε και αντί να πούμε , ‘’αφού έπιασα πάτο δεν πάει παρακάτω πάμε τώρα να βγούμε στην επιφάνεια’’, εμείς ψάχνουμε μέσα από τον εγωκεντρικό χαρακτήρα μας, πως από τον πάτο θα πάμε πιο κάτω.
Αστείο και μαζοχιστικό θα έλεγα.

Θερίζουν οι αυτοκτονίες στις μέρες μας. Απίστευτο έτσι? …..

Η απραγία στο μυαλό και στις πράξεις, με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στη στένωση των περιθωρίων εξέλιξης.
Που πήγε το πάθος για μάθηση, η εφευρετικότητα, η εξυπνάδα, η πνευματική καλλιέργεια, η ειλικρίνεια των σχέσεων, η κινητικότητα, ο πολιτισμός?
Που είναι οι πρωτοποριακές ιδέες ? οι κακοί μίμοι αυξάνονται.
Δεν είναι κακό να πάρουμε τα θετικά από το παρελθόν, το κακό όμως είναι να τα πάρουμε, να τα διαστρεβλώσουμε ή να τα ενστερνιστούμε για δικά μας και να παγιώσει η ανάπτυξη.

Όλοι βρίζουν τους γιάπηδες περασμένης φουρνιάς, αλλά κανείς δε σκέφτηκε ότι οι σημερινές παραγωγικές ηλικίες ενεργούν κ σκέφτονται σε βάρος ξανά των μετέπειτα γενιών.
Για όλους μας, φταίει ο ‘’άλλος’’, πάντα ένας άλλος....ποτέ εμείς οι ίδιοι.

Κανείς δεν ενδιαφέρεται να σκεφτεί και να προσφέρει. Μόνο παράπονα κάνουν ότι δήθεν δεν υπάρχουν ευκαιρίες.
Γιατί και να υπήρχαν θα τις έβλεπες?
Αφού βλέπεις, ότι η ‘’καλοπέραση’’ τελείωσε, άδραξε τη μέρα και μη σταυρώνεις τα χέρια.
Ψάξε, μάθε, κυνήγησε, πάλεψε για τα πιστεύω σου, μάθε τι σημαίνει σεβασμός, ειλικρίνεια, αληθινή ευγένεια, ακόμα και ξύλο να φας ή να δώσεις όταν χρειαστεί, ακόμα και να βρίσεις ή να σε βρίσουν, όλα επιτρέπονται όταν ενεργείς συνειδητά και ξέρεις τι θέλεις, τι αληθινά ζητάς.

Ο ανθρώπινος χαρακτήρας διαμορφώνεται και ωριμάζει ανάλογα με τις εμπειρίες μνήμης αλλά και με βάση πάνω απ όλα την πνευματική καλλιέργεια που προσφέρει στον εαυτό του.
Το σημαντικότερο απ όλα όμως είναι μάθεις να ζεις με τόλμη.

Αν σκεφτόμασταν με το ορθό τρόπο, θα αποφεύγαμε τα πισώπλατα μαχαιρώματα γιατί θα απομακρίναμε άμεσα από κοντά μας τους υπάνθρωπους.

Ένας φίλος το λέει κάπως έτσι: ‘’αν κάνεις μια φορά στη ζωή σου μια μ…κία, δεν είναι κακό, αν την επαναλάβεις άρχισε να προσέχεις, αν και πάλι επαναληφθεί, τότε αξίζεις ψυχολογική παρακολούθηση’’

Αφήνουμε να κυριαρχούν στις αποφάσεις μας, εκείνοι που φοράνε ένα ψεύτικο χαμόγελο και παριστάνουν τους ‘’φίλους’’ αλλά κρύβουν επιμελώς τον πραγματικό χαρακτήρα που έχουν.

Ο ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ αυτοθεοποιήθηκε και κάθε αλλαγή στη ζωή παραμένει επιφανειακή.
Το καφενείο αντικαταστάθηκε από το internet καφέ.
Όλοι μαζί και ο καθένας χώρια και αντί να συζητούν, παίζουν ένα super game (ουάου!) και όταν ξεσπάσουν πάνε στα κρεβάτια τους να πάρουν άλλον ένα ύπνο του δικαίου και την επόμενη να ξανασταθούν στη γραμμή για το τρένο του άουσβιτσ.

Η απραγία δε βοήθησε κανέναν, αλλά σίγουρα ωφελεί τους πονηρούς και τους πιο έμπειρους.
Ναι, ενοχοποιώ τη προηγούμενη γενιά, για πονηρίες και διαφθορές, αλλά τη δική μας τη καταδικάζω για οκνηρία και πιθηκισμό.
Το πιο αστείο που ακούγεται, είναι ότι περιμένουν την 21 – 12 - 2012, για να ικανοποιηθεί η αυτοκαταστροφική τάση που ακολουθούν.

Συγχαρητήρια!
Ζούμε στην Ελλάδα του ’80 και μετά

 Atartee

Σαν σήμερα,  11/01/1910,  γεννήθηκε ένας βιωματικός ποιητής, ο Νίκος Καββαδίας.

nantia11

 ''Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει.

Κάτι που πάντα βρίσκεται σ αιώνια εναλλαγή,

κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων,

και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατέλειωτη γη''

Λάτρεψε τη θάλασσα και έζησε με αλήθειες και πάθος τη ζωή του........

 

Η θάλλασα σου χαρίζει συναισθήματα ανεξαρτησίας και αυτοπροστασίας. 

Είναι η μόνη που ενώνεται με τον ουρανό.

''Η ζωή μας δεν πρέπει να είναι μία βαλτώδη λιμνούλα,

αλλά μια θάλασσα που όταν θυμώνει θα ανακατέψει το βυθό της για να ανανεώσει τις πηγές ενέργειας που διαθέτει''

-χριστίνα καμπά

ƸӜƷ