Μια γνώση όταν δεν εμπλουτίζει τη ζωή μας και δεν μας ενώνει με αυτή , δεν είναι γνώση
Με τη γνώση, η σοφία του πνεύματος έχει την ικανότητα να διαφοροποιήσει το καλό από το κακό, γνωρίζει την αλήθεια, το υπαρκτό, τα πράγματα που δεν εξαπατούν
Δημιουργεί μια σύνδεση μεταξύ ανθρώπου και ζωής.
Ωστόσο κατά καιρούς αυτή η γνώση δηλητηριάστηκε από τον άνθρωπο για να διαφοροποιήσει τη προσωπική του εικόνα, παραβιάζοντας ζωές που δεν είχαν την κατάλληλη υποδομή λόγω καταστάσεων, να σκεφτούν για να ζήσουν.
Δικαιολογήθηκαν οι απόψεις της ‘’ασθένειας’’ με φανταστικά σαγηνευτικά όνειρα ότι όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τον ίδιο πρόγονο και έτσι δεν έχουν τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες.
Ο ρατσισμός εξαπλώθηκε σαν ‘’ιός’’ παραβιάζοντας την καθημερινότητα σε διάφορους τομείς, από την οικογένεια, την κοινωνία, την εργασία, την οικονομία, την πολιτική, ακόμα και την υγεία.
Δεν ασπάζομαι την ανωτερότητα ή την κατωτερότητα ανθρώπινης σκέψης αλλά ο ρατσισμός όσο και να τρομάζει τους περισσότερους σαν λέξη, αποτελεί ένα άρρηκτο κομμάτι του ανθρώπου που το κουβαλάει από τα γενοφάσκια της ύπαρξής του.
Κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Δεκτό και αποδεκτό.
Σ αυτό το πλανήτη υπάρχουν όλα τα χρώματα, όλες οι γλώσσες, όλες οι φυλές.
Ο φόβος για το διαφορετικό ξεκινάει από την έλλειψη μάθησης.
Αλλά και η επιθετικότητα πάλι από την έλλειψη μάθησης προέρχεται.
Μήπως όμως η περισσότερη γνώση, έφερε τη λιγότερη κρίση ; ……..
Περισσότερους εμπειρογνώμονες, αλλά και περισσότερα προβλήματα ; ……
…………..Η φύση, είναι ρατσίστρια επειδή επιλέγει από μόνη της,
να διαφοροποιεί της εικόνα της σε κάθε κομμάτι της γης?....................
Τελειότητα ποτέ δε θα υπάρχει αλλά η εξέλιξη της γνώσης, δεν είναι δώρο για λίγους αλλά δρόμος που ανοίγει τη δικαιοσύνη για όλους.........και μια απειλή στη δικαιοσύνη από οποιονδήποτε είναι μια απειλή στη δικαιοσύνη παντού....(Martin Louther King)
Οι συνθήκες που γενούν την εγκληματικότητα ή τον αναλφαβητισμό δεν εξαρτώνται από τη φυλή ή το έθνος αλλά από την έλλειψη της Δικαιοσύνης.
Οι συνθήκες που γενούν την εγκληματικότητα ή τον αναλφαβητισμό δεν εξαρτώνται από τη φυλή ή το έθνος αλλά από την έλλειψη της Δικαιοσύνης.
‘’Είναι η Αγάπη’’
Στίχοι: Victoria Hislop
Ενορχήστρωση: Μίνως Μάτσας
Ερμηνεία: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
(από την ελληνική σειρά ''ΤΟ ΝΗΣΙ'')
Μια θάλασσα ακριβή
Κι ένας φόβος που αρμενίζει
στέκει αμίλητος κι ορίζει
τη ζωή μου τη μισή
στο βράχο περιμένει
μια βαλίτσα κι ένα βλέμμα
αχ να’ ταν Θεέ μου ψέμα
να μην έφευγες ποτέ
Είναι η αγάπη της αρρώστιας γιατρικό
Να ξεφύγω απ΄της ζωής μου το μαρτύριο
Κρύβω μέσα στην καρδιά μου μυστικό
Προσευχή στο βραδινό σιωπητήριο
Θα ξανα’ ρθω με δυο φτερά
και της λύρας το τραγούδι
να γίνει έρωτας λουλούδι
κ ο χορός μου αστροφεγγιά.
''Ο κόσμος είναι μεγάλος
και η σωτηρία της ψυχής κάπου στη γωνία''
