Ένα κίτρινο τετράδιο κι ένα μολύβι περιμένουν το άγγιγμά μου.
Όμως για να γράψω το πρόλογο δυσκολεύομαι, πάλι θα τεμπελιάσω, όσο για το κύριο θέμα?....χμ! για να προχωρήσω στο κύριο θέμα είναι ακόμα μακρινό όνειρο.
Σκέφτομαι ότι πάντα βιάζομαι να φτάσω στο τέλος. Ίσως να φταίει ο φόβος που κουβαλούσα…..
……καθισμένη σε κάποια στάση λεωφορείων φοβόμουν ότι θα έχανα το δικό μου δρομολόγιο…..ενώ ήμουν εκεί, ερχόταν, το έβλεπα και πριν ανέβω πίστευα ότι ο οδηγός θα πατούσε το γκάζι και θα έφευγε χωρίς εμένα…..
Αγωνία πριν ανέβω, αγωνία πριν κατέβω.
Λανθασμένη μορφή φόβου μήπως δεν προλάβω …... υπερβολικά η ανάγκη να ζω σ ένα αίσθημα ελευθερίας (….στη μετεμψύχωση ήμουν έγχρωμος)
Από τότε αποφεύγω τα λεωφορεία.
Οπότε ας ηρεμήσω…….
Το τσιγάρο έσβησε μόνο του στο σταχτοδοχείο (συνήθης κάψιμο) κι εγώ ακόμα δε μπόρεσα να τιθασεύσω τις χιλιάδες σκέψεις που μπερδεύτηκαν με το καπνό και έγιναν σύννεφο μέσα στο δωμάτιο.
Το μολύβι παραμένει κρύο χωρίς το άγγιγμά μου και το τετράδιο κλειστό.
Κοιτώ το εξώφυλλο, άραγε ποια σκέψη απ΄ όλες θα με προκαλούσε περισσότερο να προσπεράσω το εξώφυλλο και να ξεκινήσω να ξεδιπλώνομαι στις άσπρες του σελίδες.
Στιγμές, πρόσωπα, αναμνήσεις, προσμονές, ανάγκη να σου μιλήσω,
(ΟΤΑΝ ΘΕΛΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΤΟΤΕ…… ΣΙΩΠΩ… σαν αρρώστια μου ακούγεται)
….. κάθε παραπάνω λέξη σκιαγραφεί ζωές…. Ζωές μικρές….ζωές Μεγάλες…..
………………………
Ψυχικές μεταπτώσεις, πότε επάνω, πότε κάτω.
………………………………………….
Νύχτωσε.
Μ ένα ακόμα τσιγάρο στο χέρι, χαζεύω από το παράθυρο ότι έφυγε και δεν είχε τη θέληση να με περιμένει.
Το κρύο τζάμι από το χειμωνιάτικο αέρα θολώνει όπως πέφτει η ανάσα ζεστή επάνω τουι.
…υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός?.... δεν έχω απάντηση…παλιό τραγούδι….δε θυμάμαι…
Οι δρόμοι της αναζήτησης συνεχίζονται…
Χρειάζομαι ένα δρόμο….. μια φωνούλα αρχίζει επίμονα να φτάνει στη σκέψη….
Περπάτα , μη σταματήσεις να περπατάς. Όταν στέκεσαι ακίνητος σκοτώνεις το σώμα σου και σιωπή για πάντα η ψυχή.
Περπάτα με βήματα άλλοτε μεγάλα, άλλοτε μικρά, φτάνει να νιώθεις ότι ακόμα ζεις.
Ο νεκρός άνθρωπος έχει μια μεγάλη αδυναμία , την ακινησία.
Εσύ απέδειξε όχι στους τρίτους αλλά πάνω απ όλα σε σένα ότι είσαι ζωντανός…. Γιατί σε αντίθεση με άλλους εσύ ακόμα,,,,, ΖΕΙΣ. (έτσι πρέπει)
….ναι, μ αρέσει αυτός ο στίχος….
Το κεφάλι ψηλά και τα χέρια ανοιχτά!
Την έχει η ψυχή μου τη φωτιά
τους φόβους όλους καίει μοναδικά
τα βήματά μου κάνω ως το Θεό
κι αν πέσω εγώ ξανά θα σηκωθώ!
Ερμηνευτής: Λούκας Γιώρκας
Feat. Stereo Mike
Τίτλος: Watch My Dance
Συνθέτης: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Στιχουργός: Ελεάνα Βραχάλη
Watch My Dance Lyrics
Πάρε μια βαθιά ανάσα ….ηρέμησε….
χάρισε στον εαυτό σου αισθήσεις, συγκινήσεις, αναμνήσεις, χαρές, ακόμα και λύπες…..τα πάντα είναι ζωή!
Και στα μάτια μας αυτή η ζωή δε κρύβεται. Το χαμόγελο κάπου θα κρύβεται στο ταξίδι σου. Ακόμα και αν συνεχίζεις να είσαι μόνος, υπάρχει ‘’σκοπός’’, γιατί μέσα από τη μοναξιά μαθαίνεις ν ακούς τον εαυτό σου……………….
Αφιερωμένοι αυτοί οι στίχοι σε σένα που ΔΕ θα με κάνεις να θέλω να σιωπήσω.
Ασπρόμαυρη βροχή πάνω σε λευκό φουστάνι
Πάρε μια βαθιά ανάσα ….ηρέμησε….
χάρισε στον εαυτό σου αισθήσεις, συγκινήσεις, αναμνήσεις, χαρές, ακόμα και λύπες…..τα πάντα είναι ζωή!
Και στα μάτια μας αυτή η ζωή δε κρύβεται. Το χαμόγελο κάπου θα κρύβεται στο ταξίδι σου. Ακόμα και αν συνεχίζεις να είσαι μόνος, υπάρχει ‘’σκοπός’’, γιατί μέσα από τη μοναξιά μαθαίνεις ν ακούς τον εαυτό σου……………….
Αφιερωμένοι αυτοί οι στίχοι σε σένα που ΔΕ θα με κάνεις να θέλω να σιωπήσω.
Σου χρωστώ μια Άνοιξη
Ασπρόμαυρη βροχή πάνω σε λευκό φουστάνι παγίδευε τη μουσική, σε πλάνη.
Σιωπηλός περπάταγες στον κόσμο των ενηλίκων,
αφορίζοντας μηνύματα απαγορευμένων δυνατοτήτων.
Μου χρωστάς μια Άνοιξη, φώναζες αγριεμένος
Και έκρυβες τα μάτια σου σε δάκρυα, φυλακισμένος
Στις άδειες αγκαλιές έστελνες τη καρδιά
Γιατί έψαχνες καράβια να φύγεις μακριά.
Τ αστέρια όμως ,λυπήθηκαν τη νύχτα του ουρανού σου,
και κλέψανε κρυφά τα πάθη του μυαλού σου.
Πέθανες και ξαναγεννήθηκες μέσα στη μοναξιά
και γέμισες με χρώματα φθινοπωρινά.
Ναι, σου χρωστώ μια Άνοιξη, απάντησα
και σε αγκάλιασα ξανά…..
στου πλανεμένου έρωτα τη παρηγοριά.
2011 - Χριστίνα Καμπά
I was born so betrayed, who am I - what I’ll be?
What is mine in this life? Just the heaven and sea
No I won’t give them up, they’re my fortune, my proof
Don’t believe what you hear, cause their truth kills the truth
The duty I’ve got is my war against fear
and I want you with me, I want you so near
Watch my dance Head up high Hands like wings and I’ll fly
Το κεφάλι ψηλά και τα χέρια ανοιχτά!
Την έχει η ψυχή μου τη φωτιά
τους φόβους όλους καίει μοναδικά
τα βήματά μου κάνω ως το Θεό
κι αν πέσω εγώ ξανά θα σηκωθώ
I have heard many words but I still won’t forget
the language of my body the sound my heart makes
so I’m staying alive and my losses won’t let
my soul to surrender, the power of loss is my bet
Watch my dance Head up high Hands like wings and I’ll fly
ORIGINAL
ೋღ░░(Translated in english)░░ღೋ
ΣΤΙΧΟΙ: ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ( Lyricks by Anna Bithikotsi)
MΟΥΣΙΚΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΠΟΥΛΑΣ (Music by Mixalis Kapoulas),ΕΡΜΗΝΕΙΑ:ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ (voice by Eleni Dimou)
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΖΩ (ΜΑΥΡΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ (song:black moons),
ΑΛΜΠΟΥΜ: ΑΘΩΕΣ ΕΝΟΧΕΣ,
Translated by STELLANEAPOLI
ΣΤΙΧΟΙ: ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ( Lyricks by Anna Bithikotsi)
MΟΥΣΙΚΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΠΟΥΛΑΣ (Music by Mixalis Kapoulas)ΕΡΜΗΝΕΙΑ:ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ(voice by Eleni Dimou)ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΖΩ (ΜΑΥΡΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ
(song:black moonς)ΑΛΜΠΟΥΜ: ΑΘΩΕΣ ΕΝΟΧΕΣ
Black moons
shadows of love
my life begins in your dark eyes
Black moons in hot nights
castles of black in Africas light
I live for a kiss
for the before and after I live
because everything is you
and you are everything to me
your dark eyes like black moons
and I fall asleep by your stairs
black moons, innocent guilt,
in your sky I only exist and only there I can breath
Black moons desire and longing
in what screen life you become a story?
...... πιστεύω στη ποιότητα και την ακολουθώ....
ευχαριστώ για το χρόνο που μου χαρίσατε για να σας μιλήσω...
xristina all time
