6.12.24

Μια αγάπη που δεν σβήνει ποτέ

 https://youtu.be/2sdEGNZr4fg?si=d7GEko8hhsVWKXcR

Το δικό μας τραγούδι 



Αγαπημένη μου αδελφή,

Ξημερώνει η μέρα του Αγίου Νικολάου

Και όπως κάθε χρόνο, η σκέψη μου είναι σε σένα. 

Σήμερα θα γιόρταζες, θα γελούσαμε, θα σε πείραζα και θα κάναμε αστεία, όπως τότε. Πέρασαν 16 χρόνια από τότε που έφυγες, αλλά η απουσία σου είναι τόσο δυνατή, σαν να ήταν χθες. 

Μου λείπεις κάθε μέρα, αλλά σε στιγμές σαν τη σημερινή, ο πόνος βαθαίνει.

Προσπαθώ να προχωρώ, να κοιτάζω μπροστά όπως θα ήθελες κι εσύ. 

Έχω φτιάξει πλέον τη ζωή μου όσο καλύτερα μπορώ. Έχω πλέον κάνει τις επιλογές μου, όπως εγώ θέλω. 

Με μαλωνες πολλές φορές, χαριτολογώντας υπενθυμίζοντας μου τη λέξη ΖΗΣΕ

ΚΙ εγω η ανόητη σε αμφισβητούσα. 

Όλα τα θεωρούσα δεδομένα. Αλλά Δεν ήταν. Επιτέλους σε κατάλαβα.

Και τώρα υπάρχει πάντα αυτό το κενό που μόνο εσύ γέμιζες. 

Ήσουν η αδελφή μου, η φίλη μου, το στήριγμά μου, και χωρίς εσένα πολλές φορές νιώθω μισή.

Μου λείπει το χαμόγελό σου, η φωνή σου, η αγκαλιά σου. 

Μου λείπει να μιλάμε για τα πάντα, να μοιραζόμαστε τα μυστικά μας, να περνάμε χρόνο μαζί. 

Ξέρω πως δεν θα ήθελες να στενοχωριέμαι, αλλά δεν είναι εύκολο. Έχω μάθει να ζω με τη λύπη, αλλά δεν φεύγει ποτέ.

Σήμερα, αντί να γιορτάζουμε όπως τότε, σου γράφω αυτό το γράμμα. 

Θέλω να ξέρεις πόσο σε αγαπώ ακόμα. 

Πόσο σε κουβαλάω μέσα μου, σε κάθε απόφαση, σε κάθε όμορφη στιγμή. 

Μερικές φορές σκέφτομαι τι θα έλεγες αν ήσουν εδώ και νιώθω πως μου μιλάς ακόμα, πως με καθοδηγείς.

Ελπίζω εκεί που είσαι να είσαι καλά, να με βλέπεις και να χαμογελάς.

 Ελπίζω να ξέρεις πως δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, πως είσαι πάντα το φως στην καρδιά μου, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν σκοτεινά.

Σου στέλνω όλη μου την αγάπη, όλη μου τη νοσταλγία και μια ευχή

" να σε ξαναδώ κάποια μέρα, να σε σφίξω ξανά στην αγκαλιά μου"

Χρόνια πολλά, αδελφούλα μου. Σ’ αγαπώ για πάντα Νικολέτα μου

Με όλη μου την αγάπη,

Η Χριστίνα σου

(Τα υπόλοιπα μεταξύ μας, .... ξέρεις εσύ)


Υστερόγραφο 

Κρατω μέσα μου τη δύναμη που με έκανε να σε αγαπήσω τόσο βαθιά. Κι όσο μπορώ, θα μου θυμίζω πως είμαι δυνατή, ακόμα κι όταν νιώθω ευάλωτη γιατί θέλω να σε βλέπω εκεί ψηλά να χαμογελάς 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο Γονιός που Εγκαταλείπει το Παιδί του για Μια "Μαϊμού

  Σε κάθε κοινωνία και εποχή, η γονεϊκή αγάπη θεωρείται ιερή – μια άρρηκτη δέσμευση που υπερβαίνει τα όρια του χρόνου και των δυσκολιών.  Όμ...