ΧΗ
ΒΡΟΧΗ - Ρόκκος
(.................έχει πολλά βήματα αυτό το φινάλε...εδώ ξανά να'ρθείς)
ώρα 22.22 μ.μ.
- Πιστεύεις εύκολα ότι βλέπεις γύρω σου?
- ........ κοιτώ πίσω και κλείνω τα μάτια .... προχωρώ μπροστά και πέφτω.
Ρώτα κάτι άλλο
- Όχι, είναι επικίνδυνο............
ώρα 23.30 μ.μ.
- Γεννιέσαι σε κρυφή ζωή και ζεις τα πάθη σου σαν την αληθινή σου ζωή. Γιατί?
- Άλλη μια νύχτα που θα προδώσω και θα πονέσω
- Άλλη μια νύχτα που θα κλέψεις στιγμούλες από τα λάθη και τα σωστά σου, για να μου τα μαρτυρήσεις. Άλλη μια νύχτα που θα κρατήσεις ένα παράπονο ....... τι μένει ακόμα να σκεφτείς?...............................
- Μια καταστροφή που δεν μπορεί να σωθεί από τη δύναμη της αγάπης ούτε από τα όνειρα ενός εφήβου.
- Ολέθρια κάθε φορά η προσπάθεια να ζήσεις ένα όνειρο .......................
μισείς ότι αγάπησες πολύ και γυρίζεις τη πλάτη σε ότι πάει να σε αγκίξει.
- Δε μπορώ να αγαπήσω ξανά. Ούτε να λυπηθώ.
Νεκρώνω θελημένα ή αθέλητα ότι νοστάλγησα και παραμένω στην αυτοτιμωρία μου.
- ΈΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΏς ΤΟ ΤΈΛΟς ΥΠΆΡΧΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
- Σταμάτα
ώρα 1.30 μ.μ.
- Σ' αγαπώ
- Μου λείπεις......Μη με κοιτάς,,,,,μου λείπεις και πονάω
ΚΟιΤΑ ΠΩς όΛΑ άΛΛΑΞΑΝ, ΕΣυ ΕΚΕι ΝΑ ΣΙΩΠΕις ΚΙ εγώ Εδω ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛώ,
- Δε σταματάει το μυαλό σου να με βλέπει, η καρδιά σου να μου μιλά και τα μάτια σου να γίνονται θάλασσες
- Θέλω να νιώθω ότι είσαι δίπλα μου, να νιώθω ότι ποτέ δεν έφυγες
- Μόνοι μένουμε, το ξέρεις και το ξέρω. Το νιώθω και το ένιωσες.
- Τι είναι αυτό που μας ανάγκασε να μείνουμε , μόνοι?
- Ο χρόνος .....Ο Χρόνος που τελειώνει και τα παγώνει ΌΛΑ.
- αισθάνομαι σκληρό το ''σήμερα''
- Ερωτηματικό για το ''αύριο'' αισθάνεσαι
- Είσαι εδώ για να με ξαναπονέσεις
- ....Να σε συντροφεύσω σε ότι ακόμα σε πονάει
ώρα 2.25 μ.μ.
- Αγάπα με, με κάνεις να χαμογελώ. Συγχώραμε για τις μεγάλες βλακείες που έκανα.
Συγνώμη που δε διορθώνονται τώρα.
- Παίζεις μαζί μου .....ξέρεις ότι τα λάθη ήταν δικά μου, όμως δε μετανιώνω. Είναι η ζωή μου και ας μη πανηγυρίζω γι αυτή...................... ''Αγάπαμε'' , φοβάμαι να σου πω ότι σ αγαπώ κι εγώ γιατί πονάω ακόμα για σένα.
- Μόνο στα όνειρα μπορώ να σ αγαπώ, μπορώ να σε αγκίζω και να σου μιλώ.
- Έτσι είναι οι αγάπες που φύγανε. Δε φταις, δε φταίω, δε φταίει κανείς για το γκρίζο χρώμα του ουρανού....
ώρα 4.22 μ.μ.
- Η νύχτα σβήνει και εσύ δεν είσαι εδώ. Ποτέ δε θα είσαι εδώ. Ίσως το σκοτάδι να τιμωρεί εμένα για τη παράσταση της ζωής μου.
- Τα μυστικά έγιναν τεράστια και με πνίγουν, ο καθαρός αέρας λιγόστεψε και το γκρίζο χρώμα σου κουράζει τη ψυχή μου.
ώρα 5.15 μ.μ.
- Δύσκολη η σκέψη και πως να συναντήσει το γαλάζιο της ελπίδας. Ίσως να μη ζητώ να τη συναντήσω. Ισως να ζητώ το ξέσπασμα.
- Όσο αγαπάμε μένουμε πίσω και όλα τα σκορπάμε. Η ερημιά σκέπασε τη καρδιά σου.
- Σήμερα δεν ήμουνα καλά. Σήμερα μιλούσα λίγο..... κάπως έτσι καταλήγω όταν η ψυχή παρακαλά.
ΈΧΕΙς φύγει.
ώρα 6.30 μ.μ.
- Ακουσέ με, πρώτα η καρδιά θα σου πεί όσα εγώ δεν αφήνω να καταλάβεις.
- Σε θέλω κοντά μου, τι άλλο να πω.....
- Μακάρι να έβλεπες, τη προσπάθειά μου. ......ώρες δύσκολες .....
- Είναι αργά να το φωνάξω?
- Τι?
- ....Εδώ θα ήθελα να μείνεις....
......... ξημέρωσε....
(Πόσο θα ήθελα στης αγάπης το θυμό κάτι ποιό δυνατό, να με κρατήσει δίπλα σου σφιχτά και ποτέ , ποτέ, ποτέ , να μη μ αφήσεις)
- Έχω ανάγκη να σου πω ένα ψέμα γιατί οι αλήθειες μου με πονούν λίγο πριν το ξημέρωμα.
ΔΕΝ Σ ΑΓΑΠΩ....
- Η πιο δύσκολη ώρα, λίγο, πριν το φως.
Εδώ, ΌΛΟ ΕΔΩ.
polu wraio!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω angela μου , θέλω να πιστεύω στις αλήθειες όσο και να πονάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφή