ίσως στο δρόμο μου να χάνομαι, ίσως στο δρόμο μου να μπερδεύομαι, αλλά το ταξίδι αξίζει όχι ο προορισμός .... (Γνωστό σε όλους).
Σήμερα ένας ξεχωριστός άνθρωπος φιλοξενήθηκε στη γειτονιά μου και άγγιξε τη καρδιά ...
εσείς απλά ... υποδεχθείτε τον ... το αξίζει
(Μπορεί να είμαι επιλεκτική στους ανθρώπους, αλλά δε με διαψεύδει το ένστικτό μου !!!!!!!!!!)
... Θα ξαναμιλήσουμε μαζί ....
Θέμα: Ελπίδα ....
Σε ψάχνω ...
Μεσ'το πλήθος που τρέχει
Κι απορεί μα δε βλέπει
Όσα γύρω του βίαια αλλάζουν ...
Σ'έναν ήλιο που καίει
Μα τη σάρκα που τρέμει
Τα κεριά δε μπορούν να ζεστάνουν ...
Στον αέρα που πνέει
Μα τη γη που αναπνέει
Πνιγηρά-μαύρα νέφη σκεπάζουν ...
Μεσ'τη φύση που ουρλιάζει
Μα όσο κι αν σε τρομάζει
Τα ουρλιαχτά της για λύση δε φτάνουν ...
Στα ποτάμια που σβήνουν
Και ρωγμές μόνο αφήνουν
Καθώς το άνυδρο χώμα χαράζουν ...
Σε ψάχνω ...
Μεσ'τα μάτια που κλαίνε
Στα παιδιά που δε φταίνε
Για έναν κόσμο που άλλοι τους φτιάχνουν ...
Στέβη Σαμέλη (A Walk In The Clouds)
www.samelistevi.blogspot.com
... Θα ξαναμιλήσουμε μαζί γιατί οι αλήθειες γίνονται σκέψεις και οι σκέψεις εικόνες που οδηγούν σε μια ΕΛΠΙΔΑ
χριστίνα καμπά
σας ευχαριστώ