25 Δεκεμβρίου σήμερα και υπάρχει ένα ακόμη μύνημα..... Ευχαριστώ για το χρόνο σας
Καλά Χριστούγεννα φίλοι μου και καλή ανάγνωση με αγάπη
Καμπά Χριστίνα
..................
Σε ένα μακρινό χωριό, κρυμμένο ανάμεσα σε βουνά και ποτάμια, ζούσε ένας μοναχικός άντρας με το όνομα Άνθιμος.
Ο Άνθιμος δεν ήταν απλώς ξυλουργός ή χτίστης· τον αποκαλούσαν "Κατασκευαστή Γεφυρών".
Αλλά δεν κατασκεύαζε μόνο γέφυρες από πέτρα και ξύλο που ενώνουν δύο όχθες.
Η πραγματική του αποστολή ήταν να χτίζει αόρατες γέφυρες που ένωναν τις ψυχές των ανθρώπων μεταξύ τους αλλά και με τον Θεό.
Ο Άνθιμος εμφανίστηκε στο χωριό χωρίς παρελθόν, σαν να τον είχε στείλει ο ίδιος ο Θεός.
Κάθε φορά που υπήρχε σύγκρουση ή αποξένωση μεταξύ των κατοίκων, εκείνος έβρισκε τρόπο να τους συμφιλιώσει.
Ήξερε να ακούει με μια σπάνια υπομονή, και όταν μιλούσε, οι λέξεις του έμοιαζαν σαν να κατέβαιναν από τον ουρανό.
Μια μέρα, μια μεγάλη διαφωνία ξέσπασε στο χωριό.
Η τοπική εκκλησία είχε υποστεί ζημιές από έναν σεισμό και οι κάτοικοι μάλωναν για το πώς θα την ανακατασκευάσουν.
Άλλοι έλεγαν ότι έπρεπε να γίνει μεγαλύτερη και πιο επιβλητική, ενώ άλλοι πίστευαν ότι έπρεπε να παραμείνει όπως ήταν, απλή και ταπεινή.
Το χωριό χωρίστηκε στα δύο, και κανείς δεν ήθελε να κάνει πίσω.
Ο Άνθιμος, χωρίς να πει λέξη, ξεκίνησε να χτίζει μια ξύλινη γέφυρα πάνω από τον ποταμό που χώριζε το χωριό.
Όλοι παρακολουθούσαν με περιέργεια.
Όταν ολοκλήρωσε τη δουλειά του, κάλεσε όλους τους κατοίκους να περάσουν από τη γέφυρα, από τη μια άκρη στην άλλη.
"Η γέφυρα είναι απλή," τους είπε, "αλλά ενώνει. Ό,τι ενώνει, είναι πιο δυνατό από ό,τι χωρίζει."
Καθώς περπατούσαν ο ένας δίπλα στον άλλον, άρχισαν να συζητούν και να γελούν.
Κατάλαβαν ότι ο σκοπός τους δεν ήταν να χτίσουν έναν ναό για να εντυπωσιάσουν, αλλά έναν οίκο όπου η αγάπη και η ενότητα θα κατοικούσε.
Τότε ο Άνθιμος έφυγε όπως είχε έρθει, αθόρυβα και ξαφνικά.
Μα οι κάτοικοι δεν τον ξέχασαν ποτέ.
Η γέφυρα που άφησε πίσω του έγινε σύμβολο της συμφιλίωσης και της αγάπης.
Και κάθε φορά που περνούσαν από εκεί, ένιωθαν ότι περπατούσαν σε μια αόρατη γέφυρα που τους έφερνε πιο κοντά στον Θεό.
Ο Άνθιμος δεν ήταν απλώς ένας κατασκευαστής γεφυρών. Ήταν ο αγγελιοφόρος της ενότητας, της πίστης και της αγάπης, που μας θυμίζει ότι οι πραγματικές γέφυρες χτίζονται στις καρδιές μας.