ΑΝΘΡΩΠΟΙ ''ΒΙΤΡΟ''... (βιντεο 47ο)

Οι άνθρωποι είναι σαν τα '' '' βιτρό στα παράθυρα ....
Αστράφτουν και γυαλίζουν όταν έχει ήλιο ,
αλλά όταν σκοτεινιάζει ,

η αληθινή τους ομορφιά αποκαλύπτεται μόνον όταν φωτίζονται από μέσα .....

( δρ. Ελίσαμπεθ Ροσσ )..........


TheXristinak

Πιάσε με - Remake

Στίχοι : Λειβαδάς Κώστας

Μουσική : Λειβαδάς Κώστας

Πρώτη εκτέλεση : Ελένη Τσαλιγοπούλου & Stereo Mike

Πήρα το χαρτί άρχισα τα λόγια

Λέξεις μικρές που φοβούνται το μελάνι

Σκέψεις πικρές κι σελίδα αυτή δεν μου φτάνει

Τι να γράψεις τι με καρδιά μισή

Έχω τόσα να σου πω μα δεν ξέρω πού ν ` αρχίσω

Ένας κόμπος στο λαιμό τη σελίδα πάλι σκίζω

Βούρκωσε η ματιά στέγνωσε το στόμα

Κι ακόμα γυρεύω τρόπο να σου πω αντίο

Μα δεν έχω άλλο χρώμα να ομορφύνω το τοπίο

Άφησα την πόρτα πίσω μου ανοιχτή

Να μην κλείσει το κεφάλαιο να μη γυρίσω πίσω

Να μην σε ξαναδώ μια ελπίδα να αφήσω τώρα

Πιάσε με , αν μπορείς , έλα και πιάσε με

Όλα εδώ τελειώνουν , πιάσε με

Να σε δω να τρέμεις , άσε με ,

Μια φορά για μένα .....

Πάλεψα πολύ να τ ` αποφασίσω

Με καρδιά και λογική σε αντίπαλο παιχνίδι

Και με μένα διαιτητή έχω βρει το μέλλον ήδη

Σου ` δωσα ξανά χρόνο και σιωπή

Αδιέξοδο καρδιάς μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Μα ο χρόνος πιο σκληρός κι από μένα κι από σένα

Έτσι το ` θελες πρώτη εγώ να φύγω

Ξέραμε καλά τι μας έλεγε ο χρόνος

Μα θέλαμε κι οι δύο μας να φύγει ο άλλος πρώτος

Βρήκα το κουράγιο , ήρθε η στιγμή

Τι να γράψω με μισή καρδιά το πήρα χαμπάρι

Έγινα άλλη μια φορά μιας ψυχής απομεινάρι γι ` αυτό ,

Πιάσε με , αν μπορείς , έλα και πιάσε με

Όλα εδώ τελειώνουν , πιάσε με

Να σε δω να τρέμεις , άσε με ,

Μια φορά για μένα .

Να ` σαι πάντα καλά κι ας είσαι μακριά

Να ` σαι μες τη χαρά κι ας είσαι σ ` άλλη αγκαλιά

Θα ζηλεύω και θα χαίρομαι με το χαμόγελό σου

Αυτό που ήθελα να φέρω εγώ στο πρόσωπό σου

Κι έτσι πάω μπροστά και πίσω δεν κοιτάω

Σε κρατάω πάντα στη μνήμη κι ας πονάω

Δεν ξεχνάω και πάντα θα σε αγαπάω

Θα μου φτάνει μόνο αυτό κι έτσι τώρα προχωράω αν θες .

( άνθρωποι '' '' βιτρό )

Δύσκολα χτίζεις ... .

Εύκολα καταστρέφεις ...

Ίσως να μεγάλωσες και να ξέχασες να γελάς

Ίσως να λησμόνησες την αγνότητα και να μην την χαρίζεις απλόχερα όπως παλιά

Ίσως τελικά να φοβήθηκες ...

Η μόνιμη αυθεντικότητα ενός ανθρώπου έκρυψε την εύθραυστη αθωότητα σου

Και η πράξη ευθύνης έγινε λογική της ωριμότητας

' Ομως συνεχίζεις ακόμα να φοβάσαι . Γιατί ;

Μήπως ένιωσες το τέλος πριν την αρχή

Και η αρχή σε τελμάτωσε σε μια σιωπή .

Δίπλα σ'ένα φθινόπωρο , ξέχασες τη θάλασσα

και το διψασμένο σου κορμί ξέσπασε σε θλίψη .

Λησμόνησες τα ηλιοβασιλέματα στις ζεστές ακρογιαλιές
και η γομολάστιχα έσβησε τις λευκές σου στιγμές


Έγινες για άλλη μια φορά της ψυχής το απομεινάρι ................

Ο χρόνος σκληρός στη μνήμη κράτησε τη δική σου φυγή
Και στη ψυχή σου άφησε μόνο μια φωνή
τρεμάμενη να φωνάζει
... νιώσε με ... .


Αλλά η ευχή σου
πλήγωνε σε κάθε λιμάνι ... .
'' Δε θα σε ξεχάσω ποτέ , να είσαι πάντα καλά και αυτό θα μου φτάνει ''

................................... αλλά ήταν η δική μου φωνή που σου έλεγε , φτάνει

http://www.live24.gr/radio/sagapo.jsp

'' Πήρα το χαρτί άρχισα τα λόγια
Λέξεις μικρές που φοβούνται το μελάνι
Σκέψεις πικρές και η σελίδα αυτή δεν μου φτάνει
Τι να γράψεις τι , με καρδιά μισή .
Έτσι το ` θελες πρώτη εγώ να φύγω
Ξέραμε καλά τι μας έλεγε ο χρόνος ''

'' Ο καθένας μας είναι στο δικό του μονοπάτι , κινείται με διαφορετική ταχύτητα και προς διαφορετική κατεύθυνση .

Η ζωή των αγαπημένων μας ανθρώπων είναι ξέχωρη από τη δική μας , είμαστε σαν δύο κάθετοι κίονες , ο ένας δίπλα στον άλλο .

Αν ο ένας μας ακουμπήσει υπερβολικά βαριά επάνω στον άλλο , θα πέσουμε και οι δύο κάτω .

Μόλις ενηλικιωθούμε , είμαστε μόνοι μας .

Ότι χρειάζετε να κάνετε , κάντε το .

Είστε ο αρχιτέκτονας και ιδιοκτήτης της κάθε επιλογής σας .

Με το προνόμιο της αυτονομίας , έρχεται και η υπεύθυνότητα . ''

( δρ. Ελίσαμπεθ Ροσσ )

Το ανθρώπινο πνεύμα είναι ισχυρότερο από οτιδήποτε μπορεί να του συμβεί . ( George C. Scott )

xristina Καμπά