Σε μια μικρή πόλη, όπου τα σπίτια ήταν χτισμένα γύρω από έναν πανάρχαιο ποταμό, ζούσε ένας άνθρωπος ονόματι Εύδοξος.
Ήταν γνωστός για τις γνώσεις του.
Τα βιβλία του γέμιζαν το δωμάτιό του, οι συνομιλίες του ήταν γεμάτες σοφία και πολλοί έρχονταν σε αυτόν για συμβουλές.
Έλεγε πάντα με περηφάνια:
«Ξέρω πολλά. Έχω διαβάσει τα πάντα».
Μια μέρα, καθώς περπατούσε στις όχθες του ποταμού, συνάντησε έναν γέροντα με μάτια που έλαμπαν από ηρεμία.
Ο γέροντας καθόταν στη σκιά ενός δέντρου και παρατηρούσε το νερό που κυλούσε αργά.
Ο Εύδοξος τον πλησίασε και γεμάτος αυτοπεποίθηση, του είπε:
«Εγώ ξέρω όλα τα μυστικά αυτού του ποταμού. Το έχω μελετήσει χρόνια. Το ρεύμα του, τη θερμοκρασία του, τα ψάρια του…»
Ο γέροντας τον κοίταξε και χαμογέλασε
«Πες μου, νεαρέ μου φίλε,» του είπε, «αφού γνωρίζεις τόσα, τι βλέπεις στο νερό;»
Ο Εύδοξος κοίταξε.
«Βλέπω το ρεύμα να κυλά. Είναι απλώς νερό που κινείται από τις πηγές προς τη θάλασσα».
«Εγώ βλέπω κάτι διαφορετικό,» είπε ο γέροντας.
«Βλέπω μια αντανάκλαση του ουρανού και τα φύλλα που πέφτουν. Βλέπω το νερό να χορεύει, να στροβιλίζεται, να γίνεται ήχος. Όμως, κάθε φορά που το κοιτώ, μαθαίνω και κάτι νέο. Δεν είναι η γνώση μου που με κάνει σοφό. Είναι η άγνοιά μου που με οδηγεί να παρατηρώ».
Ο Εύδοξος ένιωσε μια μικρή ταραχή μέσα του. «Τι εννοείς; Εγώ δεν είμαι άγνοια. Εγώ ξέρω πολλά!»
Ο γέροντας έσκυψε πιο κοντά. «Όσο περισσότερα θεωρείς ότι γνωρίζεις, τόσο λιγότερο αφήνεις χώρο για να μάθεις.
Είναι σαν ένα ποτήρι που γεμίζει υπερβολικά. Αν νομίζεις πως είναι ήδη γεμάτο, δεν προσθέτεις τίποτα άλλο.
Αν όμως το κρατήσεις μισοάδειο, πάντα υπάρχει χώρος για φρέσκο νερό».
Ο Εύδοξος έμεινε σιωπηλός. Ένιωσε πως η έπαρσή του τον είχε οδηγήσει σε έναν αδιέξοδο δρόμο, κλείνοντας τις πόρτες της μάθησης.
Δεν ήταν η έλλειψη γνώσεων που τον εμπόδιζε, αλλά η πεποίθηση ότι ήδη γνώριζε τα πάντα.
........................
Το δίδαγμα:
Η έπαρση γεννιέται από την ψευδαίσθηση της απόλυτης γνώσης και ο εγωισμός τη συντηρεί. Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο πληροφορίες, αλλά η σοφία δεν βρίσκεται στη συσσώρευση, παρά στην ικανότητα να ξεχωρίζουμε, να ακούμε, και να μαθαίνουμε κάθε φορά από την αρχή.
Υστερόγραφο: η γνώση είναι ένα Ποτήρι που Ποτέ Δεν Πρέπει να Γεμίσει,
Η μικρή σύντομη ιστορία για την αυτογνωσία ...Ο Σοφός και ο Ποταμός,
για μένα, συμβολίζει την ιδέα της συνεχούς ροής της γνώσης και της ταπεινότητας μπροστά στο άγνωστο,
εμπειρία ζωής τη λένε γιατί είναι εμπνευσμένη από την ιδέα ότι η αληθινή σοφία προέρχεται από την ταπεινότητα μπροστά στο άγνωστο και τη συνεχή διάθεση για μάθηση.
Ελπίζω να μη σε κουρασα και να την απολαυσες
Χριστίνα Καμπα
Με αγάπη
Το βίντεο από ένα κορίτσι του διαδικτύου
Διάβασε τα λόγια του, κάτι έχουν να σου πούνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου