25.7.11

ΨΥΧΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

Σήμερα, με αφορμή τα γεγονότα που έγιναν στην Νορβηγία, παραθέτω κάποιες σκέψεις.

Ο Πλάτωνας χώριζε τον άνθρωπο σε δύο κομμάτια, στο κομμάτι των αισθήσεων (5 ατελείς) και στο κομμάτι των ιδεών.
Οι αισθήσεις, αντιληπτές από το υλικό μέρος αυτής της ζωής, δηλαδή το κορμί, είναι ασταθής και φθείρονται.
("Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν"ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ)

Οι ιδέες, αντιληπτές μόνο από τη λογική, συνεργάζονται με τη γνώση και οδηγούν στη ψυχή, αιώνια και άφθαρτη.
(‘’Δεν είναι δυνατόν να μπω στο ίδιο ποτάμι δύο φορές’’ – ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ)

Λίγα λόγια τώρα.

Η ψυχολογία είναι μια σημαντική επιστήμη για τον άνθρωπο και θα έπρεπε να διδάσκεται στα πρώτα χρόνια του σχολείου, σε όλη τη διαδρομή προς το πανεπιστημιακό επίπεδο.

Για μένα, δεν είναι περίεργο ότι τα παιδιά έχουν για μελέτη τη βοτανολογία και ζωολογία, αλλά όχι την ψυχολογία., γιατί είναι σαν να έχουμε έτοιμο για τη ζωή έναν άνθρωπο στη ζούγκλα και όχι στην κοινωνία ...

Μια ισχυρή έμφαση στην εθνική ιστορία ως θέμα μελέτης είχε πάντα το χειρότερο από τις παρενέργειες στον άνθρωπο. Ο πατριωτισμός οδηγεί εύκολα στον εθνικισμό και - σε όχι ασυνήθιστα ακραίες περιπτώσεις - σε μίσος προς τους άλλους λαούς και έθνη.

Δεν προτείνω την απαγόρευση της μελέτης της εθνικής ιστορίας. Το μόνο που θέλω να προτείνω μια πιο σφαιρική προσέγγιση στη διδασκαλία της ιστορίας

Ιστορία πρέπει να είναι, πρώτα απ 'όλα, η ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Μήπως τελικά η ανθρωπότητα χρειάζεται επανεκπαίδευση ψυχικού προγραμματισμού?

Ang3los76

MY LADY D'ARBANVILLE
(cat STEVENS)
.......γιατί κοιμάσαι τόσο ακίνητη?
θα σε ξυπνήσω αύριο και θα είσαι το συμπλήρωμά μου.......
....η καρδιά σου μοιάζει τόσο αθόρυβη,
γιατί αναπνέεις τόσο σιγά?......
......δείχνεις τόσο παγωμένη απόψε,
τα χείλη σου έχουν την αίσθηση του χειμώνα....
το δέρμα σου έχει γίνει λευκό.....
Σ αγαπώ.....
θα είμαι πάντα μαζί σου....
ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ..........

χριστίνα

"Ο Θόρυβος των Χαμένων τενεκεδων - Ιστοριών"

Απόψε θα σας πω μια ιστορία, έτσι μήπως μέσα από την άγνοια πατήσετε κάπου.....(Μεταξύ λογικής και καρδιάς) Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μ...