29.6.25

Γίνε βαμβάκι. Μην τρομάζεις την πτώση — έχεις μάθει πια να πετάς.

Σήμερα μετά από ημέρες πολλές θα σας γράψω ένα μικρό παραμύθι 

Υπήρχε ανάγκη να το κάνω με όσα μου γράψατε κ έγινε νούμερο ένα επιλογή μου

Ελπίζω να βοηθήσω.....


Μια φορά κι έναν καιρό, στη χώρα των Αισθημάτων, ζούσε ένας μικρός, χνουδωτός ήρωας, που τον έλεγαν Καρδιούλη. 

Δεν ήταν ούτε δυνατός πολεμιστής, ούτε τρομερός μάγος. 

Ήταν φτιαγμένος από... βαμβάκι. Λευκό, απαλό, ανάλαφρο βαμβάκι!!!

Οι άλλοι συχνά γελούσαν μαζί του

— «Είσαι τόσο απαλός που ένα δυνατό φύσημα θα σε σκορπίσει!»

— «Με τόση ευαισθησία, πώς θα αντέξεις στον κόσμο;»


Όμως ο Καρδιούλης δεν απαντούσε με θυμό. 

Απλώς χαμογελούσε. 

Είχε μάθει κάτι που οι άλλοι δεν ήξεραν ακόμα

... η απαλότητα δεν σημαίνει αδυναμία. 

Κι η ευαισθησία δεν σημαίνει πως σπας.


Μια μέρα, ένας δυνατός άνεμος χτύπησε τη χώρα των Αισθημάτων. 

Ένας τρομερός θυμός, μια ανεξήγητη λύπη, ένας φόβος που σκοτείνιασε τον ουρανό. 

Τα σπίτια έτριζαν, τα δέντρα λύγιζαν, και οι πιο σκληροί έσπαγαν. 

Ο Καρδιούλης, όμως, δεν έσπασε. 

Τον πήρε ο άνεμος και τον σήκωσε ψηλά, πολύ ψηλά...

...Κι εκείνος απλώς έπεσε απαλά, όπως μόνο το βαμβάκι ξέρει.

Δεν ράγισε, δεν πληγώθηκε. Προσγειώθηκε ήσυχα, και αμέσως έτρεξε να βοηθήσει τους άλλους. 

Έκρυψε παιδιά στην αγκαλιά του, σκούπισε δάκρυα, και τύλιξε με ζεστασιά όσους είχαν μείνει μόνοι.


— «Μα... πώς άντεξες;» τον ρώτησαν.

Κι εκείνος απάντησε με τη σοφία των ευαίσθητων:

— «Δεν χρειάζεται να είσαι πέτρα για να σταθείς όρθιος. Το βαμβάκι πέφτει, αλλά δεν σπάει. Απλώς μαθαίνει να αγκαλιάζει και την πτώση.»

Κι από τότε, πολλοί άρχισαν να αλλάζουν. Δεν έκρυβαν πια τη θλίψη τους. Δεν ντρέπονταν να αγαπούν, να φροντίζουν, να νοιάζονται. 

Έγιναν ευαίσθητοι, αλλά μα όχι εύθραυστοι.

Κι ο Καρδιούλης;

 Εκείνος συνέχισε να γυρνά τον κόσμο, λέγοντας στους ανθρώπους:

"Η καρδιά δεν είναι για να την σκληραίνεις. Είναι για να τη νιώθεις. Και το πιο δυνατό πράγμα στον κόσμο... είναι μια καρδιά που επιμένει να παραμένει απαλή."


Για σένα 

Αν κάποια στιγμή νιώσεις πως δεν αντέχεις, θυμήσου: Είσαι βαμβάκι — όχι γυαλί. Μπορείς να πέσεις… και να μην σπάσεις

Μάθε να είσαι ευαίσθητος κι όχι εύθραυστος

Καλό καλοκαίρι να έχετε 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γίνε βαμβάκι. Μην τρομάζεις την πτώση — έχεις μάθει πια να πετάς.

Σήμερα μετά από ημέρες πολλές θα σας γράψω ένα μικρό παραμύθι  Υπήρχε ανάγκη να το κάνω με όσα μου γράψατε κ έγινε νούμερο ένα επιλογή μου Ε...